All Of Us Strangers Adolygiad - Val Ruloff (1)

All Of Us Strangers – adolygiad gan Val Ruloff

“Maybe I didn't love you... quite as much as I should have". Y fath eiriau soniarus, a genir yma gan y Pet Shop Boys ... ac yn dwyn i gof thema a neges ffilm yn rymus. Yn ystod y ffilm gyfan, defnyddir cerddoriaeth yn llawn mynegiant ... gan gyfathrebu'n effeithiol ac ingol iawn drwyddi draw.

​Mae cynnwys a phwnc emosiynol ddwys yn amlwg yn y sgript a'r cyfeiriad ffilm gan Andrew Haigh, fel y cyflwynir y gynulleidfa i Adam (Andrew Scott) a'i rieni (Jamie Bell, Claire Foy) a chymydog bloc tŵr Llundain, Harry (Paul Mescal).

Mae’r delweddau’n atmosfferig iawn, megis golygfeydd agoriadol yn y fflat bloc tŵr unig, eang lle mae Adam yn byw bron fel meudwy a phrin fod unrhyw denantiaid eraill i’w gweld yn meddiannu’r adeilad. Mae sîn y clwb yn drawiadol yn yr awyrgylch llethol, gwyllt a bron clawstroffobig sy’n cael eu cyfleu hefyd.

Mae stori Adam yn datblygu wrth iddo ddod ar draws Harry, sy'n dod ato i geisio cwmni, cyfeillgarwch ac efallai hyd yn oed rhywbeth mwy agos atoch. Mae Adam yn cyfathrebu'n glir ei fod yn gyfarwydd â bod ar ei ben ei hun, mae hyd yn oed ei holl ffordd o fyw a'i waith fel awdur yn cyfleu hyn ... tra hefyd yn cael eu cyfleu i'r un graddau yn llawn mynegiant mae ei frwydrau gydag "unigrwydd" a bod yn unig.

​Yna caiff Adam ei annog i fynd, fel pererin, ar ymweliad â chartref ei blentyndod. Yma, mae Adam yn dod ar draws ei rieni, yn ddiddorol iawn, gan eu bod yn byw yn union fel y mae'n eu cofio dros dri degawd yn ôl... cyn eu colli mewn damwain car trasig un adeg y Nadolig pan oedd yn tyfu i fyny.

Defnyddia’r ffilm i bob pwrpas ddyfeisiau fel teithiau trên i fynd ag Adam rhwng ei dref enedigol a Llundain gan symud y stori a'r amserlenni mewn modd sydd hefyd yn cludo'r gwyliwr ar hyd y daith ac yn atgoffa rhywun o ffilmiau clasurol megis "Brief Encounter" a "The Lady Vanishes". Rydym wedi ein gwau rhwng gwahanol ddimensiynau yn y modd hwn hefyd. Pwy a beth sydd wir yn go iawn? Mae rhai cwestiynau wedi codi ynglŷn â pha gategorïau y gall y ffilm gael ei chynnwys... stori ysbryd? Stori gariad rhamantus? Mae’n ymddangos bod y stori sy’n cael ei hadrodd yn gweithio ar sawl lefel... ac yn defnyddio cynfas eang ac ysgubol i baentio a phortreadu rhai negeseuon a themâu oesol a chynnil am gyflwr dynol dirfodol, perthnasoedd, cariad a cholled, profedigaeth, rhywioldeb unigol, unigrwydd a chyfathrebu.

Mae'r ffilm yn dyst i lafur cariad gan y cyfarwyddwr, Andrew Haigh, a wnaeth dewis defnyddio ei gartref plentyndod ei hun fel lleoliad cartref plentyndod Adam.

Mae’r perfformiadau a roddir yn rhagorol, yn enwedig gan Andrew Scott a Paul Mescal, yn ogystal â Jamie Bell a Claire Foy. Byddwn yn mentro y byddai'n fwy na her eistedd drwy'r ffilm a pheidio â chael eich dwyn i ddagrau. Does dim ots gen i ddweud bod dagrau wedi llifo ar fwy nag un achlysur.

​Mae'r themâu a gwmpesir yn gyffredinol yn y rhan fwyaf o agweddau. Credadwy a hyfryd iawn yw’r portread o'r cyfnod "wythdegau." Mae Adam yn cael y cyfle bythgofiadwy hwnnw i adfer, datrys a mynd i'r afael â'r pethau hynny a adawyd heb eu gorffen yr holl flynyddoedd hynny yn ôl. Caiff ei gyfleoedd ei hun i garu yn y dyfodol eu harchwilio'n ofalus... ac yn ingol iawn.

​"I'll protect you from the Hooded Claw... keep the vampires from your door" llafarganwyd leisiau Frankie Goes to Hollywood gan ganu'r hyn sy'n sicr yw'r neges orau oll, "The Power of Love".